Το 7,4% των δαπανών που πραγματοποίησαν τα νοικοκυριά στην Ελλάδα το 2016 πήγαν σε υπηρεσίες Υγείας. Το εύρημα προέρχεται από την Έρευνα Οικογενειακών Προϋπολογισμών (ΕΟΠ) που δημοσιεύει μία φορά κατ’ έτος η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ).
Η τελευταία ΕΟΠ που δημοσίευσε η ΕΛΣΤΑΤ και αφορά τις περσινές δαπάνες των νοικοκυριών, δείχνει ότι σε σταθερές τιμές 2016 οι δαπάνες των νοικοκυριών για υπηρεσίες Υγείας ήταν οριακά μικρότερες κατά 0,1% σε σχέση με το έτος 2015.
Αν πάμε, όμως, λίγο πιο πίσω στο χρόνο, στο έτος 2008, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι στις έκτοτε συρρικνούμενες δαπάνες των νοικοκυριών, καταγράφεται τάση αύξησης (+0,7% το 2016 σε σχέση με το 2008) των δαπανών Υγείας ως ποσοστό της µέσης µηνιαίας δαπάνης επί του οικογενειακού προϋπολογισμού (τρέχουσες τιµές). Σε απόλυτες τιμές, η μέση μηνιαία δαπάνη των νοικοκυριών για υγεία μειώθηκε κατά 27,2% το διάστημα 2008-2016.
Παραμένοντας στο έδαφος των δαπανών Υγείας ως ποσοστό της µέσης µηνιαίας δαπάνης, πρέπει να σημειωθεί επιπλέον η εσωτερική κατανομή αυτού του ποσοστού ανάμεσα σε φτωχούς και μη-φτωχούς (σ.σ. διάκριση αναλόγως του αν η δαπάνη τους είναι μικρότερη/ίση ή μεγαλύτερη από το κατώφλι της φτώχειας): τα φτωχά νοικοκυριά δαπάνησαν το 2016 για Υγεία το 9,3% του μέσου προϋπολογισμού τους, ενώ η αντίστοιχη δαπάνη των μη-φτωχών ανέρχεται στο 7,8%. Χαρακτηριστικό και των εισοδηματικών ανισοτήτων στην Ελλάδα της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα, είναι το γεγονός ότι, αν συνυπολογίσουμε τα έξοδα για είδη διατροφής, το συμπέρασμα είναι πως τα φτωχά νοικοκυριά δαπανούν για είδη διατροφής και υγεία το 41,4% του μέσου προϋπολογισμού τους, ενώ τα μη-φτωχά το 27,6%.
Ενδεικτικό πάντως της ακριβής υγείας αλλά και της διαρκούς υποβάθμισης της δημόσιας υγείας στη χώρα μας, όπως και της ανεπάρκειας του ασφαλιστικού συστήματος να εξασφαλίσει υπηρεσίες υγείας για όλους, είναι ότι τα ελληνικά νοικοκυριά αναδεικνύονται… πρωταθλητές Ευρώπης στην ιδιωτική δαπάνη για την Υγεία. Με το 7,4% της μέσης μηνιαίας δαπάνης τους να πηγαίνει στην Υγεία, προηγούνται της Βουλγαρίας (6,7%), της Ιρλανδίας (5%), της Ιταλίας (4,5%), της Ισπανίας (3,4%), της Σλοβενίας (2,5%) και του Ην. Βασιλείου (2%).